Toen ik vorige week met mijn vrouw een hapje ging eten bij een Italiaan in Amersfoort, moesten we even wachten aan de bar. Ons tafeltje aan het raam was nog niet gereed. De man achter de bar vroeg wat hij voor ons kon inschenken. Normaal gesproken zou dat een droge witte wijn en een biertje van de tap zijn geweest. Nu niet. Wij doen mee aan Dry Januari, dus dit keer geen alcohol voor ons. Ik vroeg of hij iets lekkers had zonder alcohol. Mijn vrouw kreeg een Crodino, die we alleen kenden van de tv-reclame van vroeger en ik kreeg een Warsteiner 0%. De barman vertelde dat hij vorig jaar op dezelfde manier was gestopt met drinken en dat intussen al ruim een jaar volhield. Hij was er wel klaar mee.

Wat hij ook vertelde, is dat hij het goed kon merken in het restaurant. Meer dan ooit kozen klanten voor een alcoholvrij drankje. Het leek wel epidemisch. En dat terwijl de kaart vol staat met al die verrukkelijke wijnen die Italië rijk is. Ik moet ook toegeven dat gedachte aan een minerale Pinot Grigio of volle Amarone de smaak van mijn Warsteiner er niet beter op maakte. Maar… elk nadeel heeft z’n voordeel en dat bleek wel toen we de rekening kregen. Normaal gesproken betalen we minstens zoveel voor onze drankjes als voor het eten. Nu niet. Integendeel.

Baader-Meinhof fenomeen

Ik heb zelf ook het idee dat veel meer mensen dan voorheen kiezen voor een maandje zonder. Maar dat kan hetzelfde effect zijn dat als je net een nieuwe auto hebt, je ineens overal datzelfde model ziet rijden. Ze noemen dat ook wel het Baader-Meinhof fenomeen. Toch heerst het wel. Op Netflix staat een Britse documentaire over de gevolgen van alcoholgebruik en de Gall & Gall houdt ineens een proeverij voor allerlei alcoholvrije drankjes. Wordt alcoholgebruik het nieuwe roken? En wat betekent dat bijvoorbeeld voor de horeca? Want eerlijk gezegd kon ik met bier of wijn gemakkelijk een avondje in tempo doordrinken, maar met de alcoholvrije alternatieven is het na een paar drankjes wel klaar.

Effect op gezondheid valt tegen

Intussen ben ik halverwege Dry Januari en ruim twee weken alcoholvrij. Mensen die nooit of nauwelijks drinken zullen hun schouders ophalen. Niets bijzonders. Maar met een rijk sociaal leven en de gewoonte om het weekend in te luiden met een paar speciaal-biertjes of een fles lekkere wijn, is dat flink wennen. De positieve effecten op de gezondheid beginnen zich intussen mondjesmaat te manifesteren. Beter en vooral dieper slapen, bijvoorbeeld. Hoewel ik de eerste week ’s avonds om 20.00 uur al doodmoe in slaap viel en natuurlijk midden in de nacht klaarwakker was. Intussen heeft zich dat genormaliseerd. Ik had verwacht dat de kilo’s eraf zouden vliegen, maar ook dat valt nog tegen. Een kilo in twee weken zet nog weinig zoden aan de dijk, terwijl ik netjes drie keer in de week naar de sportschool ga.

Waar gaat dit heen?

Waar gaat het in Amersfoort en de rest van Nederland naar toe? Op de verschillende voetbalclubs hangen borden ‘Op naar een rookvrije generatie’. Met de nieuwe prijzen voor shag en sigaretten wordt dat wel financieel afgedwongen. Vuurwerk gaat in de ban. Slecht voor onze gezondheid, de samenleving en het milieu. En nu is alcohol aan de beurt, want ook alcohol kost de samenleving handenvol geld. Nu nog met de zachte hand, in de vorm van een onschuldige Dry Januari-campagne. Straks misschien met extra accijns, waardoor een kratje bier € 25,- gaat kosten en wijn onbetaalbaar wordt. En tenslotte een verbod in de horeca, wie zal het zeggen… Want dertig jaar geleden konden we ons ook niet voorstellen dat je in de kroeg niet zou mogen roken.

Drink, met mate en geniet ervan zolang het nog kan. Ben je ook bezig met Dry Januari of heb je vergelijkbare ervaringen? Ik ben benieuwd!