December is de maand waarin alles en iedereen terugblikt op het jaar. Bij die overzichten horen ook lijstjes en één ervan is het woord van het jaar. Van Dale heeft op 5 december een shortlist met tien woorden online gezet en je kan tot maandag 18 december stemmen op je favoriet. Mijn oudste dochter van 21 nam gisteravond de woorden met me door en dat leidde tot een interessant gesprek.
We gaan verhuizen. Inmiddels staan er door het hele huis dozen. De kalender telt onverbiddelijk af. Nog twee weekeinden en dan is het zover. Dan moeten we er hier uit. En er is nog zoveel te doen. Een afscheidsfeestje voor de buurt, waar we bijna 15 jaar met veel plezier hebben gewoond. Uitzoeken wat we wel en niet meenemen naar ons tijdelijk onderkomen op een bungalowpark in de omgeving. Gelukkig is er flink opgeruimd voor het huis in de verkoop ging. Dat scheelt.
Op 3 juni 2014 kopte Het Parool dat de weigerambtenaar definitief verleden tijd zou worden. Het ging toen om ambtenaren van de burgerlijke stand die uit gewetensnood geen homohuwelijken wilden sluiten. Ik pleit ervoor dat de term weigerambtenaar een nieuw leven krijgt.
Toen ik vorige week met mijn vrouw een hapje ging eten bij een Italiaan in Amersfoort, moesten we even wachten aan de bar. Ons tafeltje aan het raam was nog niet gereed. De man achter de bar vroeg wat hij voor ons kon inschenken. Normaal gesproken zou dat een droge witte wijn en een biertje van de tap zijn geweest. Nu niet. Wij doen mee aan Dry Januari, dus dit keer geen alcohol voor ons.
Het is inmiddels de achtste dag van een nieuw decennium en nog steeds is Amersfoort in de ban van vuurwerk. Als maatschappelijk betrokken tekstschrijver in de Keistad heb ik lang getwijfeld of ik er iets mee ging doen. Datzelfde had ik ook bij andere controversiële onderwerpen als de stikstofmaatregelen en Zwarte Piet. Toen heb ik het gelaten, maar met alle goede voornemens voor het nieuwe jaar heb ik besloten nu wel de pen te pakken. Dit blog is de eerste van een serie over Amersfoort in een nieuw decennium.
Het woord van het jaar valt dit keer al vroeg. De afgelopen dagen domineerden scholieren de media met hun klimaatprotest op donderdag in Den Haag. In navolging van de 16-jarige klimaatspijbelaar Greta Thunberg, die al ruim een half jaar in Stockholm staakt voor een beter klimaatbeleid, trokken zo’n 10.000 scholieren uit heel Nederland gezamenlijk op naar het Malieveld. En toen ik dat zag, maakte de tekstschrijver in mij een sprongetje van geluk. Want behalve dat ik blij word van jonge mensen die ergens voor staan en dat ook uitdragen, zag ik een wirwar aan borden en spandoeken met de meest creatieve leuzen.
Ik was verbaasd toen ik in deze Week van Alfabetisering in het Algemeen Dagblad las dat zo’n 2,5 miljoen mensen in Nederland ongeletterd zijn. Daarmee wordt bedoeld dat deze mensen lezen, schrijven en/of rekenen onder het minimale niveau. Dat niveau is vastgesteld op VMBO-eind of MBO 2-3. Dit verontrustend hoge cijfer is de uitkomst van een Europees onderzoek, dat is uitgevoerd door de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling). In het artikel liet het AD verschillende mensen aan het woord die te maken hebben gehad met de gevolgen van onvoldoende taal- en/of rekenonderwijs. Het kwam erop neer dat het bijna onmogelijk is om in onze samenleving te functioneren als je ongeletterd bent.
