We gaan verhuizen. Inmiddels staan er door het hele huis dozen. De kalender telt onverbiddelijk af. Nog twee weekeinden en dan is het zover. Dan moeten we er hier uit. En er is nog zoveel te doen. Een afscheidsfeestje voor de buurt, waar we bijna 15 jaar met veel plezier hebben gewoond. Uitzoeken wat we wel en niet meenemen naar ons tijdelijk onderkomen op een bungalowpark in de omgeving. Gelukkig is er flink opgeruimd voor het huis in de verkoop ging. Dat scheelt.

Onze katten gaan voor een aantal weken naar een vakantiepension, tot ons andere huis zover klaar is dat we er kunnen wonen. Het is een nieuw huis, dus er moet nog van alles worden gedaan als we de sleutel krijgen: wanden, vloeren, kasten en een keuken. En de tuin moet nog worden aangelegd, inclusief tuinhuisje, opbergschuur en overkapping. Al onze spullen worden tijdelijk opgeslagen bij het verhuisbedrijf. En dat legt een druk op de keuzes die we nu moeten maken.

Spullen kiezen

We gaan de zomer in, dus alle winterkleding, ski’s en het strooizout kunnen we sowieso inpakken. Hetzelfde geldt voor alle decoratie en verlichting. Ook het servies hoeft niet mee naar het bungalowpark, maar wat mokken en glazen in het nieuwbouwhuis is wel weer handig. Alles wat met werk heeft te maken, moet mee naar het bungalowpark. De zaak kan immers niet maandenlang dicht. Nu maar hopen dat het internet daar beter is dan gemiddeld op een vakantiepark.

Aanhanger huren

Alle planten in potten kunnen niet mee met het verhuisbedrijf. Twee maanden in een donker krat gaan ze niet overleven. Dat wordt dus een aanhanger huren voor het vervoer naar het bungalowpark. Meteen maar even reserveren. En als we dan toch een aanhanger hebben, kunnen we ook onze espressomachine en lekkere tuinset meenemen, zodat we niet op het kunststof meubilair van het vakantiepark hoeven te zitten.

Bijzondere zomer

Verhuizen gaat gepaard met talloze keuzes. Houden, weggegeven of verkopen, zelf doen of laten doen, nu doen of later doen, etc. Het wordt een bijzondere zomer. 1 juli dragen we ons huis over aan de nieuwe bewoners. 1 september hopen we alles klaar te hebben op onze nieuwe stek. De twee maanden ertussen wordt een mix van werken, klussen en wat genieten van de zomerzon op het bungalowpark.

Toen ik vorige week met mijn vrouw een hapje ging eten bij een Italiaan in Amersfoort, moesten we even wachten aan de bar. Ons tafeltje aan het raam was nog niet gereed. De man achter de bar vroeg wat hij voor ons kon inschenken. Normaal gesproken zou dat een droge witte wijn en een biertje van de tap zijn geweest. Nu niet. Wij doen mee aan Dry Januari, dus dit keer geen alcohol voor ons.

Het is inmiddels de achtste dag van een nieuw decennium en nog steeds is Amersfoort in de ban van vuurwerk. Als maatschappelijk betrokken tekstschrijver in de Keistad heb ik lang getwijfeld of ik er iets mee ging doen. Datzelfde had ik ook bij andere controversiële onderwerpen als de stikstofmaatregelen en Zwarte Piet. Toen heb ik het gelaten, maar met alle goede voornemens voor het nieuwe jaar heb ik besloten nu wel de pen te pakken. Dit blog is de eerste van een serie over Amersfoort in een nieuw decennium.